ulafb2

13 gier i zabaw z użyciem flashcards do nauki angielskiego

Zabawy, frajdy i gier nigdy dość w nauczaniu, dlatego przedstawiam dziś 13 pomysłów na gry i zabaw z użyciem flashcards do nauki angielskiego.

 

SIMON SAYS

Do tej zabawy można wykorzystać albo same obrazki albo obrazki i napisy. Nauczyciel mówi „Simon says: Show me „an apple” a dzieci pokazują albo sam obrazek albo obrazek i napis.

 

ROZPOZNAWANIE PRZEDMIOTÓW – WHAT’S MISSING?

Nauczyciel przypina w rzędzie kilka obrazków na tablicy albo rozkłada na dywanie. Nauczyciel nazywa te wyrazy po kolei; dzieci powtarzają za nauczycielem. Nauczyciel wskazuje po kolei obrazki a dzieci nazywają przedmioty i próbują je  zapamiętać. Następnie nauczyciel odwraca obrazki (jeden, dwa trzy), wskazuje obrazek a dzieci próbują odgadnąć co on przedstawia. Przed kolejnym zakryciem nauczyciel wskazuje po kolei wszystkie obrazki a dzieci nazywają przedmioty.

ulaa

 

MEMORY GAME

Do tej gry możemy wykorzystać małe obrazki i kartki ze słówkami. Wówczas dzieci Graja w parach lub grupach. Ilustracje i kartki ze słówkami leżą na stole ilustracją i napisem do dołu. Dzieci kolejno wybierają dwie kratki, jeśli wybiorą parę – (obrazek i pasujące do niego słówko) wybierają kolejne dwie kartki. Jeśli wybrane kartki nie tworzą par, należy je odłożyć do pozostałych napisami i ilustracją do dołu, a prawo wyboru kolejnych przechodzi na kolejne dziecko.

Jeżeli obrazki i napisy powiększymy do formatu A4 można zagrać z całą grupa i rozkładać na dywanie albo z całą klasą i wówczas przyczepiamy kartki do tablicy.

Można tworzyć następujące pary:

Dwa te same obrazki

Dwa te same obrazki (ale na drugim podpis pod obrazkiem)

Dwa te same obrazki (jeden z podpisem po polsku, drugi z podpisem po angielsku)

Obrazek i kartka ze słówkiem

Dwa słówka (jedno drukiem a drugie alfabetem pisanym)

 

GŁUCHY TELEFON – CHINESE WHISPERS

Nauczyciel wiesza na tablicy obrazki. Dzieci siedzą lub stoją w czteroosobowych rzędach. Nauczyciel mówi „na ucho” pierwszemu dziecku słowo, które następnie jest powtarzane następnemu dziecku. Ostatnie dziecko z rzędu podchodzi do tablicy i wskazuje obrazek przedstawiający ten przedmiot. Inna wersja tej zabawy polega na tym, że ostatnia osoba mówi głośno słowo, które było przekazywane.

ulaaa

ZABAWA W SKLEP – SHOPPING

Nauczyciel dzieli uczniów na sprzedawców i kupujących. Stoły mogą służy jako lady sklepowe, a obrazki „flashcards” to produkty, które można kupić.

  • A: Can I help you? -> B: Some bananas and apples, please. -> A: Here you are. -> B: Thank you.
  • A: Can I help you? -> B: Some milk, please. -> A: Here you are. -> B: Thank you.

 

IS  IT A..?

Ćwiczenie na podsumowanie zajęć. Nauczyciel wybiera jeden obrazek z przerobionych na lekcji. Dzieci próbują odgadywać co znajduje się na obrazku zadając pytanie: Is it a…?

Następnie jedno z dzieci przejmuje rolę nauczyciela.

 

ODD – ONE – OUT

Nauczyciel przywiesza na tablicy 3 obrazki, z których jeden nie pasuje do danej kategorii a dzieci oceniają, który z rysunków nie pasuje. Obrazki można zastąpić wyrazami.

 

YES/NO GAME

Ćwiczenie na podsumowanie zajęć. Nauczyciel rozdaje dzieciom dwie kartki, z napisami YES oraz NO. Następnie pokazuje jeden z obrazków i podaje nazwę. A dzieci pokazują odpowiedni napis YES /NO a chętne odpowiadają YES (jeśli wymieniony przez nauczyciela wyraz odpowiada przedstawionemu obrazkowi) lub NO (jeśli wymieniony przez nauczyciela wyraz nie odpowiada obrazkowi).

 

BIT BY BIT

Nauczyciel pokazuje obrazek zakryty kartką papieru. Powoli odkrywa rysunek  opuszczając kartkę, póki któreś dziecko nie odgadnie co znajduje się na obrazku. Klasę możemy podzielić na  grupy, np. czteroosobowe. Dzieci bardzo chętnie pracują w grupach.

Odmianą tej gry jest zastąpienie kartki zakrywającej obrazek kartką z wyciętą dziurką do klucza.

Odmianą tej gry jest układanie obrazka z przygotowanych puzzli ( obrazki można podzielić na cztery, sześć lub większą ilość puzzli) – w zależności od wieku uczniów.

Obrazki można zastąpić wyrazami.

 

gry i zabawy to sposób na lepsze nauczanie, wieksze zaangażowanie,

 

MY FLASHCARD

Nauczyciel rozdaje kartki formatu A – 5, po czym prosi  dzieci, aby narysowały na kartkach obrazek przedstawiający któreś ze słów przerabianych na lekcjach albo wybrały jeden z obrazków przygotowanych przez nauczyciela. Jeśli jest to konieczne nauczyciel pomaga dzieciom dokonać wyboru. Nauczyciel zbiera wszystkie karty przygotowane przez dzieci.

Następnie, nie pokazując dzieciom, patrzy na jeden z nich i pyta: What`s this? Dzieci mają odgadnąć co przedstawia dana karta.

 

WATCH MY LIPS

Nauczyciel umieszcza na tablicy obrazki albo rozkłada na dywanie przez dziećmi. Następnie  wymawia bezgłośnie jedno ze słów, a dzieci odgadują, które słowo wypowiada nauczyciel.

 

LISTEN AND DO

Nauczyciel dzieli dzieci na sześć grup i nadaje każdej grupie nazwę (np. nazwę owoców). Następnie zapowiada, że będzie wydawał polecenia poprzedzone nazwą owocu. Polecenia maja wykonywać tylko te dzieci, które nalezą do grupy oznaczonym tym produktem.

Nauczyciel: APPLES, TOUCH YOUR NOSE! BANANAS, TOUCH YOUR EYES!

 

PRONUNCIATION GAME

Nauczyciel wymawia znane dzieciom zawieszając głos  i zachęcając dzieci do dokończenia słowa np.: BIS(CUITS), PIZ(ZA), SPA(GHETTI)

Jeżeli okaże się konieczne, wymawiając poszczególne słowa nauczyciel może pokazywać dzieciom obrazki.

Aby urozmaicić zabawę, nauczyciel wymawia raz wolno  raz szybko, raz cichutko, raz głośno, poleciwszy wcześniej dzieciom, aby w ten sam sposób kończyły wypowiadanie wyrazów.

7 komentarzy do “13 gier i zabaw z użyciem flashcards do nauki angielskiego

    • Bartek
      dziękuję za dobre słowa
      pozdrawiam i życzę dobrej zabawy z flashcards i oczywiście z dziećmi
      Ula

  1. 1) Dopasowujemy numerki do flashcards. Klaszczemy dwa razy i mówimy wyraz, znowu klaszczemy dwa razy i dzieci mówią numerek, który jest dopasowany do tego wyrazu -> clap clap „train” clap clap „six”. Jeżeli będzie to rytmicznie zrobione, dzieciom bardzo będzie się podobało. Nauczyciel później może mówić numer a dzieci wyraz. Dobrze jest w kolejnej rudzie powtarzania podzielić grupę na dwie drużyny, raz klaszcze jedna a innym razem druga. Jeżeli dzieci przyzwyczają się do rytmu, to tylko one mogą klaskać, a nauczyciel będzie delikatnie ingerował, żeby utrzymać dynamiczność.

    2) Bierzemy packi na muchy, nauczyciel mówi jaki obrazek trzeba „pacnąć”. Oczywiście staramy się jak najszybciej przerzucić mówienie na dzieci, więc po kilkunastu „pacnięciach” dzieci zaczynają mówić wyrazy. Można to pociągnąć dalej i używać pełnych zdań – She’s wearing a ………. dress. Potem dzieci także mówią pełnymi zdaniami, w sumie jednym zdaniem, które będzie dobrze przećwiczone.

    Jak chcemy pojechać po bandzie, to zmuszamy dzieci do tworzenia pytań – (Student) Is she wearing a dess? (Teacher) No, she isn’t. Kolejny uczeń -> Is she wearing shoes? (T) No, she isn’t. Następny uczeń -> Is she wearing a scarf? (T) Yes, she is. Wtedy trzeba „pacnąć” kartę z obrazkiem szalika.

    3) Powtarzanie kilku kart – bardzo popularne jest powtarzanie kart pojedynczo – (Nauczyciel) bus, (Uczeń) bus, (N) train, (U) train. Mniej popularne, ale dalej często używane na lekcjach, to powtarzanie kilku wyrazów (N) bus, train, lamp, plane, (U) bus, train lamp, plane. Można bardzo fajnie to urozmaicić mając karty na tablicy i próbować zmylić uczniów – co jakiś czas przy powtarzaniu niepoprawnie nazwać kartę – pokazać na obrazek z samolotem, a powiedzieć np. bus – wcześniej trzeba się umówić z uczniami, że w takiej sytuacji jest kompletna cisza.

    Utrudnienie do gry (bardzo, ale to bardzo ważny jest rytm w tym ćwiczeniu – tupiemy nogą albo wystukujemy go ręką o nogę) – nauczyciel mówi i pokazuje na obrazkach ciąg słów, np. train, plane, bus, lamp, ale pokazuje kartę z „kwiatkiem” przy wypowiadaniu bus. Uczniowie powtarzają cały ciąg i robią pauzę, gdy nauczyciel pokazuje na kwiatek (bo wcześniej źle go nazwał). Rytm jest ważny (zawsze przy powtarzaniu rytm jest ważny i zawsze trzeba go wystukiwać!!), żeby wszystko szło w dobrym tempie i żeby dzieci nie zgubiły się przy pauzie, bo przecież jeszcze jeden wyraz po pauzie jest do powiedzenia – trochę to zagmatwane, mam nadzieję, że w miarę zrozumieliście.

    Kiedy uczniowie powtarzają po nauczycielu, to można jeszcze raz pokazywać karty. Pokazując im karty, pomagamy im trzymać rytm i delikatnie ułatwiamy ćwiczenie – ja zawsze pokazuję.

    Schemat! 🙂
    Nauczyciel mówi rytmicznie 4 wyrazy: train plane bus lamp
    (w tym samym momencie) Nauczyciel pokazuje karty: train plane flower lamp
    Uczniowie powtarzają: train plane cisza lamp

    • Witam
      dziękuję za kolejne pomysły
      są wspaniałe, do wykorzystania na zajęciach
      pozdrawiam
      Urszula

Komentowanie zostało wyłączone.